Project
Kinderarmoede
Een weekendje weg met arme gezinnen
Waarom dit initiatief van stichting Rumi?
Een kwart van het aantal vluchtelingen dat naar Europa kwam in 2018 waren kinderen. Veel gevluchte kinderen zijn alleen, zonder ouders of toezicht. Zij hebben hun huis, familie en alles wat bekend was, achtergelaten. Om Europa te bereiken steken veel vluchtelingen de Middellandse Zee over. Nog voordat ze aan deze gevaarlijke overtocht beginnen, hebben deze kinderen al heel wat ontberingen moeten doorstaan. Dat vluchtelingen ondanks alle gevaren de tocht naar Europa maken, heeft alles te maken met de omstandigheden thuis. Die zijn zo uitzichtloos dat ze er alles voor over hebben om opnieuw te kunnen beginnen. Zelfs als dat met gevaar voor eigen leven is.
In Nederland lijden ook veel vluchtelinge kinderen aan een vorm van armoede. Volgens ons onderzoek bestaan binnen de doelgroep vluchtelingen veel kinderarmoede in Den Haag. Wij hebben geconstateerd dat er in Den Haag families of alleenstaande ouder gezinnen op bijstand niveau of lager bestaan die geen financiële middelen hebben om samen eens met hun kinderen iets leuks te ondernemen. Stichting Rumi vindt dat de kinderarmoede niet alleen een persoonlijk drama is voor de kinderen en hun ouders, het kan ook impact hebben op hun hele verdere leven. Een investering in het terugdringen van kinderarmoede is daarom een investering in de toekomst van ons allen. Wij willen dan ook graag een kleine bijdrage leveren om deze gezinnen kleinschalig te kunnen helpen.
Het weekendje weg
In de bus heerste al het vakantiegevoel en de blijdschap in de ogen van de kinderen straalden de blijdschap er vanaf. Onderweg waren de meesten nog wat gereserveerd in hun gesprekken echter naarmate de rit richting Slagharen vorderde en men aan elkaar begon te wennen werd de stemming onderling vertrouwder en opener.
Na een rit van bijna twee uur kwamen wij aan bij Pretpark Slagharen waar wij na de inschrijving van alle gezinnen richting de huisjes reden. De kinderen waren dol enthousiast toen zij de kleine pittoreske huisjes, die jou het gevoel geven dat je echt op vakantie bent, zagen. Het was het begin van een weekend om nooit te vergeten.
Nadat alle gasten waren gesetteld besloten wij met zijn allen het park te verkennen. De attracties waren, i.v.m. het seizoen, nog gesloten maar men kon al genieten van de lichtjes, de sfeer en een lekkere maaltijd. Er ontstond een gevoel van één familie, samen op stap, samen plezier en samen eten.
De volgende ochtend ontmoeten wij elkaar aan het centrale plein gelegen Big Jake Diner House waar een ieder kon genieten van een uitgebreid Western ontbijt Buffet waar wij vanaf het raam de eerste attracties zagen opstarten en de kinderen enigszins opgewonden het spektakel via het raam bewonderden. Tijd om het pretpark in bedrijf te betreden.
Wat een fantastische ervaring voor deze mensen, het plezier van de kinderen, en daarmee de ouder, was aan het hele gedrag af te lezen en dat ging niet meer weg. Ook de kennismaking met Nederlandse cultuur werd van dichtbij ervaren toen Sinterklaas met zijn pieten in optocht door het park trok. Verbijsterend met hun hand vol lekkers die zij van Piet kregen aten zij voorzichtig een deel van hun buit op waarna ze de rest in hun zak stopte voor later. Alles lieten wij de revue passeren; de minitrein, de boottocht in het Wild West Avontuur, het reuzenrad “The big wheel”, de kabelbaan, een ritje in de Oldtimers, speelparadijs “Randy’s playground” en zelfs het zwembad werd aangedaan.
Ook een 4D-avonturen film gaf dat extra blije gevoel. Een film over kerstavond waarin een jongen probeert in slaap te vallen tot hij een trein voorbij hoort rijden “The Polar Express”. Een conducteur stapt uit en vraagt of hij wil instappen. Tijdens de treinreis beleeft hij samen met andere een onvergetelijk avontuur.
In de avond hebben met name de kinderen maar natuurlijk ook de ouder(s) zich laten betoveren door de lichtjesparade en het avondspektakel in de hoofdstraat en het plein van pretpark Slagharen. Zelfs een lasershow en een groot vuurwerk spektakel ontbrak niet.
De laatste dag was aangebroken waarin zij terug kunnen kijken naar een fijn, warm en plezierig weekend. Een weekend waarin de kinderen en ouder(s) een positief moment in hun leven hebben ervaren. Waarin ouders zichzelf konden zijn en waarbij de kinderen weer een twinkeling in hun ogen hebben gekregen. Plezier, ontspanning, samenzijn en gezelligheid. Momenten in hun leven die zij, zoals ze zelf zeggen, lang in hun geheugen zal blijven. Je hart smelt als een klein kind, enigszins bedroeft, op de terugweg tegen je zegt “Gaan we nu alweer terug naar Nederland” of een ouder die je omhelst en zichtbaar oprecht dank uitspreekt. Een fijne herinnering voor hen is een fijne herinnering voor ons als stichting Rumi.
Conclusie
Belangrijkste resultaat is een aanzet tot een leuke aanbod waarbij de randvoorwaarden om ‘mee te kunnen doen’ in de maatschappij voor kwetsbare doelgroepen, in het bijzonder kinderen die opgroeien in arme gezinnen en hun gezinssysteem, geborgd zijn.
MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR
